قانون 4 ؛ رنج بخش جدایی ناپذیر از زندگی انسان است

 رنج، بخش جدایی ناپذیر زندگی ما انسان ‌ها می‌باشد و نگاه ما به آن بسیار مهم است. سعدی عزیز می گوید: «نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود». پس اگر قرار است زندگی خود را بهتر کنیم و آینده روشن ‌تری برای خود بسازیم، باید بدانیم که در مسیر آن درد، رنج، سختی و خطر های بسیاری وجود دارد؛ در نتیجه باید ریسک پذیر باشیم. بدون شک هر تغییری در مسیر خود دارای درد و رنج و سختی است. تا زمانی که ما دردها را نپذیریم، نمی‌ توانیم هیچ تغییری را تجربه کنیم. هنگامی که ما در وضعیت کنونی خود هستیم یا به اصطلاح در محدوده راحتی (Comfort Zone) به سر می‌بریم، قاعدتاً دوست نداریم این حالت از بین برود؛ اما برای این که بتوانیم به سطح بهتر و بالاتری برسیم باید از این ناحیه خارج شویم.

خروج از این ناحیه امن یعنی درد، یعنی سختی و رنج. البته برخی افراد می‌گویند: «اگرچه ما قصد رشد کردن یا به سطوح بالا رفتن را نداریم اما درد و رنج را در زندگی خود حس می‌کنیم». در پاسخ به این عزیزان باید گفت که درد و رنج، مفهوم دیگر زندگی است. بنده از اساتید بسیاری شنیده‌ام که می‌فرمودند برای اینکه هیچ درد و رنجی را تجربه نکنیم و همواره در آسایش باشیم، باید همانند مردگان رفتار کنیم؛ چرا که تنها افراد مرده متحمل هیچگونه دردی نمی‌شوند. پس برای رسیدن به اهداف خود باید اقدام کنیم و مسئولیت پذیر باشیم؛ همچنین باید بپذیریم که درد و رنج و خطر، بخشی از مسیر رشد ما هستند. زمانی که این حقیقت را بپذیریم، با خوشحالی به راه خود ادامه می‌دهیم و می‌توانیم به زندگی رویایی خود برسیم.