لیلیان هنریت شارلوت بتانکور (Liliane Henriette Charlotte Bettencourt) و به اختصار «لیلیان بتانکورت» در اکتبر سال 1922 و در شهر پاریس متولد شد.
مادرش پیانیست بود و هنگامی که لیلیان 5 سال داشت از دنیا رفت.
پدر او اوژن شولر نیز یک شیمیدان بود که در سال 1907، رنگ موی مصنوعی را اختراع و خط فروش آن را در کارخانه ای با عنوان «لورئال» راه اندازی کرد. لیلیان فعالیت خود را در این کارخانه از سن 15 سالگی و به عنوان کارآموز، با چسباندن برچسب روی محصولات آرایشی شروع کرد و رفته رفته مسئولیت های بیشتری بر عهده گرفت. در آن زمان محصولات شرکت لورئال (L’Oreal) در 17 کشور دنیا قابل دسترسی بود.
|
نام فارسی
|
لیلیان بتانکورت
|
|
نام لاتین
|
Liliane Bettencourt
|
|
تاریخ تولد
|
اکتبر 1922
|
|
تاریخ وفات
|
سپتامبر 2017
|
|
محل زندگی
|
پاریس
|
|
تخصص
|
سهام دار اصلی شرکت لوازم آرایشی
|
|
زمینه کاری
|
شرکت لوازم آرایشی بهداشتی
|
|
میزان ثروت
|
بیش از 40 میلیارد دلار
|
|
از کجا به کجا؟
|
از کارآموزی در شرکت پدری به بزرگترین سهامدار و رییس هیئت مدیره همان شرکت
|
|
سن اوج شکوفایی
|
35
|
در سال 1950 لیلیان با آندره بتانکور، که بعدها به جرگه سیاست مداران پیوست، ازدواج کرد و 3 سال بعد صاحب دختری به نام فرانسواز شد. در سال 1957 و پس از فوت پدر، لیلیان بتانکور مالک شرکت لوازم آرایشی و بهداشتی لورئال و بزرگ ترین سهام دار آن شد و با خرید برند زیبایی «لانکوم»، شرکت لوازم آرایشی «هلنا روبنشتاین» و همچنین شرکت خرده فروش آمریکایی «رالف لورن» کسب و کار خانوادگی خود را گسترش داد و به یکی از ثروتمندترین زنان جهان تبدیل شد.
او همچنین 4 بخش مهم از بازار لوازم آرایشی را در لورئال راه اندازی کرد که شامل :1. لوازم آرایشی تزیینی
2. محصولات مراقبت از پوست
3. محصولات مراقبت از مو
4. محصولات منحصر به فرد عطر سازی می‌شد.
درست 30 سال پس از مرگ اوژن شولر و در سال 1987 لیلیان و خانواده اش بنیاد خیریه «بتانکور-شولر» را نیز تاسیس کردند که به اقدامات بشر دوستانه، پزشکی و فرهنگی اختصاص داشت.
از جمله اقدامات این خیریه می توان به موارد زیر اشاره کرد :
• اختصاص دادن 55 درصد از سود لورئال به تحقیق و آموزش
• 33 درصد آن برای پروژه های انسان دوستانه؛ به ویژه برای مبارزه با ایدز
• 12 درصد از آن برای رشد فرهنگ و هنر؛ مانند نوسازی بخشی از موزه مارموتان مونه (Marmottan-Monet)
در زندگینامه لیلیان بتانکورت فراز و نشیب های بسیاری به چشم می خورد که از یکی از آن ها در سال 2007 و پس از مرگ همسرش اتفاق افتاد؛ هنگامی که او درگیر یک رسوایی پر سر و صدا شد. ماجرا از این قرار است که تنها دخترش، فرانسوا بتنکورت-مایرز، از عکاس مشهور «فرانسوا ماری بانیر» شکایت کرد و او را به سوء استفاده از ضعف عقلانی مادرش متهم کرد و اذعان داشت که این عکاس در ازای گرفتن چندین عکس، مبلغی حدود یک میلیارد یورو پول نقد از مادرش دریافت کرده است. دختر لیلیان به دلیل ترسِ از دست دادن ارثیه این شکایت را ترتیب داد و خواستار صادر شدن حکم جنون برای مادرش بود. این دادرسی با صدور دستور معاینه پزشکی برای لیلیان بتانکور همراه بود و در نهایت با متهم شناخته شدن بانیر به اتمام رسید. لیلیان و دخترش در سال 2010 آشتی کردند اما او دو سال بعد به دلیل ضعف توانایی های فکری از سوی دادگاه تحت سرپرستی قانونی خانواده خود قرار گرفت. در همین حال پرونده ای مبنی بر کمک های غیر قانونی لیلیان بتانکور به رییس جمهور پیشین فرانسه، نیکولاس سارکوزی، برای تبلیغات انتخاباتی نیز علیه وی شکل گرفت که بتانکورت را به تامین منابع مالی گروه های سیاسی مختلف متهم می کرد.
سرانجام در سال 2017 لیلیان بتانکور در سن 94 سالگی در شهر پاریس درگذشت. در اینکه لیلیان بتانکورت از ثروتمندترین زنان جهان بوده شکی نیست؛ چرا که در سال 2017 او با حدود 44 میلیارد دلار دارایی خالص، عنوان ثروتمندترین زن جهان در فهرست بلومبرگ را به خود اختصاص داد.
مجله فوربز (Forbes) نیز در سال 2016 او را در لیست ثروتمندترین افراد جهان قرار داد و در سال 2017 نیز در رتبه چهاردهم این لیست قرار گرفت. او تا هنگام مرگ به عنوان ثروتمندترین زن فرانسه شناخته می‌شد و البته در جایگاه دوم لیست افراد ثروتمند فرانسه نیز قرار داشت.
راز موفقیت لیلیان بتانکورت در تلاش بی وقفه و ریسک پذیری برای شکوفایی نهفته است. او با سبک زندگی خود به جهانیان نشان داد که زنان نیز همانند مردان می‌توانند تاجران و کارآفرینان موفقی باشند و با برداشتن گام های پرخطر، یک کسب و کار را به شکلی عالی توسعه دهند. مجله فوربز نیز در سال 2005 این بانوی موفق را به عنوان سی و نهمین زن قدرتمند جهان معرفی کرد که خود شاهدی بر این مدعاست.