بدون شک چاشنی کودکی بسیاری از ما شکلات و شیرینیهای محبوبی مثل آیدین و ... بوده است.
مزههایی که هرگز از یاد هیچ کداممان نمیرود. این شرکتهای محبوب که سهمی در صادرات محصولات و رشد اقتصاد کشور نیز دارند سرگذشتهای جالبی داشته که با شناخت موسسین آنها، بهتر به این سرگذشت پیخواهید برد.
برادران بیوک، موسسین شرکت داداش برادر (که البته وارثین این شرکت اکنون هر کدام به طور جداگانه با نام تجاری خود به فعالیت مشغولند)، یکی از مهمترین شرکت های صنعت تولید شیرینی و شکلات کشور بودند که در سال 1324 فعالیت خود را در تبریز آغاز کردند. این دو برادر با نامهای داداش و غایب علی با اقدام به تولید یک محصول جدید به نام "ریس" نام شرکت و محصولات خود را سر زبانها انداخته و رفته رفته جای خود را در بازار شیرینی پیدا کردند. پس از کسب محبوبیت کافی در سال 1341 کارخانه داداش برادر را به ثبت رسانده و با دانش به علاقه مشتریان با استفاده از ماشین آلات صنعتی جدید، تولیدات خود را گسترش دادند. با گذشت زمان این شرکت به وارثان برادران بیوک رسید و آنها نیز در راستای موفقیت بیشتر شرکت بسیار تلاش کردند. شرکت آیدین که هم اکنون نیز فعالیت و جایگاه خود را در این صنعت حفظ کرده، در دهه 60 توسط این دو وارث جوان به عنوان شرکتی مستقل اما زیر مجموعهای از داداش برادر به ثبت رسید.
نام فارسی
|
داداش و غائت علی بیوک
|
نام لاتین
|
Buick
|
تاریخ تولد
|
1282
|
تاریخ وفات
|
1367
|
محل زندگی
|
تبریز
|
تخصص
|
کارآفرین و کارخانه دار
|
زمینه کاری
|
کارآفرین و تولید انواع شکلات
|
سن اوج شکوفایی
|
42
|
خلاقیت، پشتکار و تولید محصولات متنوع باعث موفقیت روز افزون و افزایش صادرات این مجموعه شد که حالا این شرکت را به برندی مطرح در ایران و تا حدودی در جهان تبدیل کرده است. با اینکه اکنون فعالیت برادران بیوک به صورت جداگانه و با نام های متفاوت است اما هر دو زیر مجموعه ای از شرکت داداش برادر بوده و موفقیت و جایگاه خود را حفظ کردهاند. ما نیز علت این جدایی را جویا شدیم و از طریق مطالعه زندگینامه برادران بیوک به این نتایج رسیدیم. با شروع تحولات سال 1388 جدایی این دو برادر نیز در حال وقوع بود. پرویز بیوک در گفتگویی نیز بیان می کند "اختلاف نظر های موجود بین من و برادرم و نیاز به بقا و رشد و توسعه کسب و کار به جا مانده از عمو و پدرمان، ما را به این تفکر رساند تا با تفکیک مجموعه داداش برادر به دو شرکت مستقل، مشکلات مدیریتی را به حداقل رسانده و هر کدام با توجه به استراتژیهای خود اقدام به مدیریت شرکت خود کنیم". حاصل این تفکیک مدیریتی، تاسیس یک شرکت جدید در سال ۸۸ تحت عنوان شونیز بود که مدیریت آن را برادر بزرگتر یعنی پرویز به عهده گرفت. شرکت آیدین نیز که قبلا توسط برادران بیوک تاسیس شده بود تحت انحصار کامل برادر کوچکتر یعنی رسول قرار گرفت. لازم به ذکر است گرچه این دو شرکت فعالیت های مستقل دارند، اما همچنان خود را زیر مجموعهای از داداش برادر معرفی میکنند.
شاید برایتان جالب باشد که هر دوی این برادران در هنگام تفکیک کارخانهها، حقوق کارگران را بدون هیچ کم و کاست برای چندین ماه پرداخت کردند درحالیکه فعالیت کارخانه داداش برادر راکد بود. همین موضوع باعث محبوبیت بیشتر آنها و مورد تشویق و قدر دانی قرار گرفتن همایش2های مختلف شد.
با اینکه قدمت شرکت آیدین بسیار بیشتر از شونیز تاسیس شده در سال 88 بود، اما تجربه پرویز بیوک توانست محصولات شرکت شونیز را هم در بازار داخلی و هم در صادرات به محبوبیت برساند. هم اکنون بیش از 3200 نفر در این مجموعه در حال فعالیت هستند و بالغ بر 60 محصول مختلف در این کارخانه تولید میشود.
پرویز بیوک علاوه بر موفقیت در گسترش شرکتش، توانست مسئله برندسازی را به طور گستردهای مورد پوشش خود قرار دهد چرا که او معتقد است امروزه برند هر محصول تاثیر زیادی در فروش آن دارد. از این رو با برند گذاری محصولات تولیدی خود مثل توفیس، رامتین و ... توانست از آسیبهای احتمالی که ممکن است به برند اصلی وارد شود، جلوگیری کند. هدف اصلی او از گسترش بی وقفه مجموعهاش، داشتن سهم بیشتر در بازار صادرات است.
رسول بیوک نیز در این بین به توسعه کارخانه آیدین پرداخت که او نیز بسیار موفق ظاهر شد. او که بیش از 3500 کارمند در کارخانه خود دارد با فکر افزودن به تنوع محصولات تولیدی، سهم بیشتر در بازار کسب کرده و ایجاد شغل و کار آفرینی را سرلوحه فعالیتهایش قرار داده است.